නොදන්නා පුරයකදි

නොදන්නා පුරයකදි
තනි වුවද මා පැමිණ
හිත මගේ නොතනියට
ඔබ රැදිනි මා අසල ...

පුරවරට බැලුම් ලන
දන්ත හිමියන් ළගදි
සපත වූවෙමි මා
ඔබව හැර නොයන බව ...

ඒ පැතුම් භද පුරා
පැතිරි ගොස් ඇති විටක
මා ඔබට ළං වුනෙමි
ඈත් වීමක් නොදැන ...

ස්නේහය...

නොහැක පෙළ ගසන්නට
සිතේ ඇති හැඟුම් සැම
අකුරු කළ යුතුය මා
ඔබට පිදු සෙනේ ගැන
ඔය සුරතෙ දැවටිලා
පුංචි ලදැරියක ලෙස
ජීවිතේ දිගු ගමන
ඇරඹුවෙමි පැතුම් මැද
ඔබට මා මටද ඔබ
ලංව ඇත ස්නේහයෙන්.......

ලංව ඔබ විටෙන් විට

ලංව ඔබ විටෙන් විට
හද මගේ රිදවුවද
දනිමි මා ඔබ සිතේ
ඇති සෙනේ පොද තරම
ඔබට පිදු මගෙ සෙනෙහෙ
නැවත දෙනු එපා මට
ආදරෙයි ඔබට මම
මගේ දිවි ඇති තුරුම

වියළි වූ කතරකට

වියළි වූ කතරකට වැසි පොද රැගෙන ආ
විඩාවෙන් පිරි ගතට සිසිලසක් රැගෙන ආ
අසහනය පිරි හිතට සැනසුම රැගෙන ආ
දොඩමලු වූ මගෙ මුවට නැවතීම රැගෙන ආ
ඔබ ...
මට,
වෙහෙස නිවූ සිසිල් සඳක් මැයි
එළිය රැගෙන ආ චන්ඩ හිරු මැයි
මා දිවිය පහන් කරනා
සඳ, හිරු, තාරකා මැයි ...